HIRİSTİYANLARIN DİNİ KİTAPLARI
Allahu Teala Hz. İsa (as)’ya bir tane İncil indirmiştir ve bu İncil’de Hz. İsa(a.s)’nın kendi hayat hikayesi bulunmaktadır. Halbuki hıristiyanlarca güvenilen bugünkü İncillere, Hz. İsa (as)’nın hayat hikayesi, öğütleri, İncil diye itibar edilebilen şeyler ve tahrifçilerin ilaveleri karışmıştır.
Bütün bunlar, Hz. isa (a.s)’nın getirdiği dini tahrif eden Pavlus okulunun rivayetleri arasındadır. Pavlus, havariler ile anlaşmazlığa düşmüş ve onlara karşı çıkmıştır. Halbuki o, Hz. İsa (as)’nın öğrencilerinden değildi. Bugünkü dört İncil, milattan 63 yıl sonra yazılmıştır. Bunlardan başka diğer inciller ve havarilere ait risaleler vardır.
Miladi 325 yılındaki zirve toplantısı, onların tamamını geçersiz saymıştır. Hz. İsa (a.s)’nın tanrılığını kabul eden Pavlus ve okulu, bu toplantıda üstün gelmiştir.
Ahmed Şibli’nin ‘el-Mesihiyye adlı kitabında, Yeni Ahit’ten söz ederken dört İncil’de bulunanlarla ilgili olarak şu satırlar yer almaktadır:
“Gerçekten bu yirmi yedi kitapçık veya sekiz yazıcı tarafından yazılmış risale, mukaddes kitapların içine girmedi. Ancak 4. yüzyılda genel konsülün kararıyla girmiştir. Bundan dolayı, bu risalelerden hiçbiri, söz konusu tarihten önce hıristiyan aleminin tümü ve kilise tarafından onaylanmış ve kabul edilmiş değildi. Sonra yeryüzünün çeşitli yerlerindeki hıristiyan cemaatlardan ikibinin üzerinde ruhani delege bir araya geldi, yanlarında da tetkik için onlarca İncil ve yüzlerce risale bulunuyordu. Bu toplantıda kırk; elli veya daha fazla İncil’in
içinden dört incil’in seçimi gerçekleşti. Sayılamayacak kadar risalelerden yirmi bir risale (mektup) seçildi ve onaylandı.
Yeni Ahit’i seçen heyet, aynı zamanda Mesih (isa) (a.s)’nın uluhiyyetini kabul eden hey’etti. Yeni Ahit kitaplarının seçimi, zirvenin inancına ters düşen talimleri içeren İncilleri reddeden ve onların yakılmasını isteyen bir esasa dayanıyordu. İncillerin sahiplerine nisbetleri doğru ise, risaleler (mektup) den önce olması gerekir.
Dört İncil, bu mektupları yazan beş veya altı havarinin döneminde bulunuyordu. Çünkü bu mektuplar, kesinlikle bu İnciller’in özelliklerinden bahsetmiyorlar ve onlara herhangi bir işarette bulunmuyorlar.”
